Ger ew dîkê xwe yê mezin ji bo her xeletiyekê derxe û bixîne xizmetkara wê, ez meraq dikim ku ew çiqas heqê wê dide? Yan rojên bi vî rengî, em jê re bibêjin rojên teftîşê, ma mûçe ji hev cuda ye? Lêbelê, kî dê li hember bedewek wusa bisekinin, ku ne tenê di paqijkirinê de, lê di nav nivînan de jî pisporek mezin derket. Bi jêhatîyên weha wê li deverek din karekî peyda bikira - bi destên wan!
Her mirov zû yan dereng dixwaze dîkê xwe di nav çîçikekê de bihêle. Û gava ku ew biceribîne, ew ê tu carî dev jê bernede. Hûn dibînin, mêrik jî eşqê keçan jî diqulipîne da ku wan bizivirîne û hestên wan girantir bike. Bê guman, veguheztina keleka wî ya di navbera axîn û devê de dibe sedema deng û xirecirek di topan de. Û li wir û li wir hûn dixwazin bi qasî ku gengaz kûr têxin nav xwe. Ji ber vê yekê zozanên ku li ber xwe didin, herî zêde ji aliyê nîvê civakê yê mêr ve tê xwestin. Ji ber vê yekê ez JI BO wî rengî kêfê di navbera evîndaran de me.