Ji ber ku her sê cins ceribandinek hêzê bû, û ez dikarim bibêjim ku hem blond û hem jî esmer hêjayî ceribandinê bûn, ku jêhatîbûna xwe ya dilşadiyê nîşanî xortê didin. Ji bêhntengiya zilamê ku hemî qulan dixebitî, guh nedida qêrînên fahîşeyan, bandor lê ma. Poza esmer a ku lingên xwe ber bi jor ve ye, herî zêde bandor li ser dike - bi ew qas rehetî û jêhatî qûna mêrik diheje, û dîk jî armanca xwe dizane.
Esmereke bedew ji mêj ve çavê xwe li xortekî bûye. Ji bo kêfa wî bike, wê cil û bergên mîna kortezan li xwe kir. Û hêşîna wî pir neçû. Hemî kunên wê jixwe bi tiliyan û ziman germ bûbûn, şilên şil ji bo bikaranînê amade bûn. Û li ser bû. Ma ew ji vê yekê kêfxweş bû? Bê guman, ew ji dilşewatiya ku wê pê dihejiya diyar bû. Akorda dawî... û kum ji rûyê wê ber bi sîngên wê ve rijand. Êh, min ê çend kelûpelên din jî bidaya wê!
♪ îcar çi ye, we li hev kir? ♪